Δεν θα σας ωθούσαμε στην παρανομία, αν δεν μπορούσαμε να ορκιστούμε πως η πρώτη πρωινή βουτιά, την ώρα που οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν σχεδόν οριζόντια πάνω στα ακίνητα νερά, είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε σε αυτήν τη ζωή.
Δεν θα προσπαθούσαμε να σας υποβάλλουμε στην ταλαιπωρία που μπορεί να προκύψει από μια ξαφνική μπόρα/ ένα τσίμπημα εντόμου/ ένα λάθος υπολογισμό στις προμήθειες νερού και φαγητού, αν δεν ήμασταν βέβαιοι πως το να αποκοιμιέσαι κάτω από τον έναστρο ουρανό –που μακριά από τα φώτα του πολιτισμού φαίνεται πολύ πιο μαγικός– ακούγοντας τα κύματα της θάλασσας αξίζει όλη την ταλαιπωρία του κόσμου. Και δεν θα αντιτιθόμασταν στην απαγόρευση του ελεύθερου κάμπινγκ, αν δεν ήμασταν βέβαιοι πως θα αφήσετε το μέρος όπου θα στήσετε τη σκηνή σας καθαρότερο απ’ ό,τι το βρήκατε.
Το γράμμα του νόμου
Παρά τις σχετικές διαμαρτυρίες, και την πρόσφατη ερώτηση στη βουλή, το ελεύθερο κάμπινγκ παραμένει, δυστυχώς, παράνομο. Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει για τους παραβάτες αυτόφωρο, τρεις μήνες (εξαγοράσιμη) ποινή φυλάκισης ή/και χρηματική ποινή, καθώς και 150 ευρώ (για την ακρίβεια, 146,74 ευρώ) κατ’ άτομο για το πρόστιμο που εισπράττει επιτόπου ο δήμος ή η κοινότητα.
Η εφαρμογή όλων των παραπάνω εξαρτάται, βέβαια, από μια πλειάδα παραγόντων, που περιλαμβάνουν τις τοπικές αρχές, την τύχη, αλλά και την συμπεριφορά σας. Οι ελεύθεροι κατασκηνωτές στον Ρούκουνα της Ανάφης, που έκλεβαν τα περιβόλια των ντόπιων, ευθύνονται, προφανέστατα, για την απέχθεια που αναπτύχθηκε στον πάλαι ποτέ παράδεισο του ελεύθερου κάμπινγκ για τους «γκρούβαλους» –όπως τους λένε υποτιμητικά οι Ικαριώτες, που μάλλον έχουν αντίστοιχες εμπειρίες– και τις συλλήψεις που ακολούθησαν. Ομοίως, αν κάνετε φασαρία, δε μαζεύετε τα σκουπίδια ή εμποδίζετε την πρόσβαση σε κάποιο κομμάτι της παραλίας είναι πιθανότερο οι συμπαραθεριστές σας να διαμαρτυρηθούν στην αστυνομία ή τον δήμο.
Κάποιες φορές η αστυνομία κάνει απλώς συστάσεις, κάποιες εισπράττει μόνο το πρόστιμο, και κάποιες άλλες ακολουθείται κανονικά η διαδικασία του αυτόφωρου, με τη δίκη να ακολουθεί μετά από έναν περίπου χρόνο. Σε κάποιες περιπτώσεις οι τοπικές αρχές επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια, ή, σπανιότερα, να στηρίζουν το ελεύθερο κάμπινγκ, κατασκευάζοντας ντουζιέρες και τουαλέτες σε μη οργανωμένες παραλίες –συμβαίνει, μεταξύ άλλων, στην Έριστο της Τήλου (και κάπου αλλού άλλα δεν θυμαμε). Έχουν αναφερθεί, επίσης, περιπτώσεις «κατηγορούμενων» που έχουν αθωωθεί στο δικαστήριο είτε γιατί δεν υπήρχε η σχετική ταμπέλα που να απαγορεύει την κατασκήνωση στην παραλία, είτε γιατί είχαν την υποστήριξη των αντίστοιχων δήμων ή κοινοτήτων.
Σε κάθε περίπτωση, αν δεν υπάρχει σκηνή δεν υπάρχει έγκλημα. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως αν κοιμάστε με ένα sleeping bag στην παραλία, κανείς δεν μπορεί να σας κατηγορήσει ότι παρανομείτε. Από την άλλη, βέβαια, η συγκεκριμένη πρακτική σας αφήνει εκτεθειμένους στους εκάστοτε κατοίκους της παραλίας –ερπετά, κουνουπάκια και άλλα συμπαθή– που ίσως θέλουν να μοιραστούν τη ζεστασιά του sleeping bag σας. Η απόφαση είναι δική σας.
της Ηρώς Κουνάδη
